ทรายเป็นวัสดุก่อสร้างที่จำเป็น ซึ่งขนส่งโดยรถบรรทุกไปยังสถานที่ก่อสร้างต่างๆ อุปทานทรายที่หายากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้มูลค่าของมันสูงขึ้น นำไปสู่รูปแบบการขุดและการบริโภคที่หลากหลาย บทความนี้จะวิเคราะห์สถานการณ์ปัจจุบันของการขนส่งทรายด้วยรถบรรทุกและการขุดทรายในจังหวัดเหงะอาน โดยอิงจากรายงานข่าวเชิงสืบสวนสอบสวนของรายการ “Chuyển Động 24h”
การบริโภคทรายที่คึกคักในเหงะอาน
ลานกองทราย “ขนาดมหึมา”: ที่หมู่บ้านที่ 1 ตำบลหลิ่งเซิน อำเภอแองเซิน จังหวัดเหงะอาน ลานกองทรายขนาดเกือบ 4,000 ตารางเมตรตั้งอยู่ริมแม่น้ำลาม ที่นี่ ทรายถูกคัดแยกเป็นทรายคอนกรีต ทรายฉาบ และทรายก่อสร้าง พร้อมที่จะจัดหาให้กับลูกค้า ผู้ขายกล่าวว่า ทรายจำนวนมากถูกขนส่งโดยรถบรรทุก ส่วนใหญ่บริโภคในจังหวัดอื่น เมื่อถูกถามถึงใบแจ้งหนี้ที่แสดงหลักฐานที่มา ผู้ขายเปิดเผยวิธีการรับมือกับหน่วยงานราชการเมื่อถูกตรวจสอบ
ความยากลำบากในการพิสูจน์แหล่งที่มา: ที่ลานทรายอีกแห่งในอำเภอดอลương การขอใบแจ้งหนี้แหล่งที่มาของทรายเป็นเรื่องยาก ผู้ขายอธิบายว่าทรายได้รับการจัดสรรให้กับโครงการอื่นๆ แล้ว การซื้อขายทรายคำนวณเป็นคันรถ ไม่ใช่ตามลูกบาศก์เมตร นำไปสู่สถานการณ์ที่รถบรรทุกทรายบรรทุกน้ำหนักเกิน พ้นความสูงของกระบะ เพื่อปกปิด ทรายถูกปิดบังอย่างมิดชิด รถบรรทุกทรายเหล่านี้จึงเล็ดลอดออกสู่ถนนหลวงและเข้าร่วมการจราจร
ประเด็นทางกฎหมาย: ตามกฤษฎีกา 23/2020 ของรัฐบาล การขนส่งทรายและกรวดแต่ละเที่ยวต้องมีเอกสารที่ถูกต้องตามกฎหมาย รวมถึงใบแจ้งหนี้ หลักฐานแหล่งที่มา และปริมาณ ข้อกำหนดนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันการขุดที่ไม่ได้รับอนุญาต การสูญเสียทรัพยากร และภาษี การซื้อขายทรายที่ไม่มีใบแจ้งหนี้ที่ลานกองทรายทำให้เกิดข้อสงสัยเกี่ยวกับแหล่งที่มาของทราย
การกำกับดูแลการขุดทราย: ความท้าทายที่ยิ่งใหญ่
ความคลุมเครือในการดำเนินการขุด: ที่เหมืองทรายบนแม่น้ำลาม บริเวณรอยต่อระหว่างตำบลคายเซินและวิญเซิน อำเภอแองเซิน การปักหมุดและปล่อยทุ่นเพื่อระบุขอบเขตเหมืองขุดตามข้อกำหนดไม่ได้ดำเนินการ บริษัทขุดอธิบายว่าเกิดจากฝนตกหนักและน้ำท่วมพัดพาไป
จำนวนยานพาหนะขุด: บริษัทจดทะเบียนเรือดูดทรายควบคู่เรือบรรทุก 3 ลำ แต่ในความเป็นจริงมีเรือ 5 ลำกำลังดำเนินการอยู่ ทรายถูกดูดขึ้นและขนส่งไปยังจุดรวบรวมเพื่อสูบขึ้นฝั่ง จำนวนเรือดูด-สูบก็มีมากกว่าที่จดทะเบียนเช่นกัน การดำเนินงานที่ลานรวบรวมเกิดขึ้นทั้งกลางวันและกลางคืน ซึ่งขัดแย้งกับใบอนุญาตประกอบการที่อนุญาตเฉพาะในเวลาราชการ
ความยากลำบากในการกำกับดูแลกำลังการผลิต: บริษัทขุดจดทะเบียนกำลังการผลิตสูงสุด 30,000 ลูกบาศก์เมตรต่อปี อย่างไรก็ตาม การดำเนินงานที่คึกคักที่ลานรวบรวมทำให้การกำกับดูแลกำลังการผลิตที่แท้จริงเป็นเรื่องยาก ทำให้เกิดคำถามสำหรับหน่วยงานจัดการท้องถิ่นเกี่ยวกับการกำกับดูแลการดำเนินงานขุดของบริษัทต่างๆ
เส้นทางของทรายรถบรรทุกจากเหงะอาน
เส้นทางการขนส่ง: รถบรรทุกทรายจากเหงะอานมักจะเดินทางตามทางหลวงหมายเลข 7A และทางด่วนเหนือ-ใต้ไปยังจังหวัดทัญฮóa การเลือกใช้ทางด่วนเนื่องจากการจราจรสะดวก ไม่ต้องผ่านหลายพื้นที่
ค่าขนส่ง: รถบรรทุกแต่ละคันสามารถบรรทุกทรายได้ 28-30 ลูกบาศก์เมตร ด้วยราคาขายทั้งคัน ทรายแต่ละลูกบาศก์เมตรราคาเพียงประมาณ 85,000 ดอง อย่างไรก็ตาม ค่าขนส่งไปยังจังหวัดทัญฮóa กลับสูงเป็นสองเท่า
สถานการณ์การละเมิด: รถบรรทุกทรายคันหนึ่งถูกตรวจพบขณะกำลังเดินทางบนทางด่วน ได้เปลี่ยนเส้นทางทันที เลี้ยวเข้าสู่ถนนห้ามในป่า และเททรายทั้งหมดลงบนพื้นที่ว่างเปล่า หน่วยงานราชการได้สกัดรถคันนี้ไว้ได้ทันท่วงที และพบว่ารถคันดังกล่าวได้รับการต่อเติมกระบะเพื่อบรรทุกน้ำหนักเกิน คนขับไม่สามารถแสดงใบแจ้งหนี้ที่พิสูจน์แหล่งที่มาของทรายได้ จุดรวบรวมทรายผิดกฎหมายขนาดหลายพันตารางเมตรใน phường Mai Lâm เมือง Nghi Sơn จังหวัดทัญฮóa ก็ถูกตรวจพบเช่นกัน โดยมีทรายหลายพันลูกบาศก์เมตรที่ไม่ทราบแหล่งที่มา
