Historia Nguyễn Anh Nhi, młodej kobiety z Thanh Hóa, to nie tylko opowieść o przetrwaniu strasznego wypadku, ale także dowód niezwykłej siły woli i żarliwej chęci życia. Wypadek z udziałem ciężarówki, która przejechała po jej brzuchu, wydawał się zabrać wszystko, ale Anh Nhi z uporem przetrwała, krok po kroku realizując marzenie o zostaniu lekarzem, niosącym nadzieję innym. Z „dziewczynki spod ciężarówki” z koszmarnych wspomnień, stała się pracownikiem służby zdrowia, zakładającym biały fartuch w Szpitalu Wojewódzkim w Thanh Hóa.
1 grudnia 2011 roku, jak grom z jasnego nieba, na rodzinę Anh Nhi spadła wiadomość o wypadku córki z udziałem ciężarówki. Obraz miejsca wypadku do dziś prześladuje jej rodziców: dziewczynka leżąca nieruchomo w kałuży krwi, oddychająca z trudem, z zmiażdżonym brzuchem i utratą połowy narządów wewnętrznych. Anh Nhi została natychmiast przewieziona do szpitala powiatowego Ngọc Lặc na pierwszą pomoc, a następnie przetransportowana do Szpitala Przyjaźni Wietnamsko-Niemieckiej (Hanoi) w stanie krytycznym.
PGS.TS.BS Nguyễn Đức Chính, były kierownik Oddziału Chirurgii Zakażeń Szpitala Wietnamsko-Niemieckiego, który bezpośrednio uczestniczył w leczeniu Anh Nhi, wspomina: „Ten przypadek był bardzo skomplikowany, choć nie był to ekstremalnie niebezpieczny przypadek, ale zbyt wiele urazów jednocześnie u małego, słabego pacjenta”. Cała ściana brzucha dziewczynki została całkowicie zniszczona, co sprawiło, że opieka i powrót do zdrowia wydawały się zadaniem niemożliwym. Pojawiły się nawet obawy co do możliwości uratowania tej „dziewczynki spod ciężarówki”.
Jednak z determinacją „dopóki jest życie, jest nadzieja”, zespół lekarzy ze Szpitala Wietnamsko-Niemieckiego z całych sił walczył o jej życie. Całą noc zmagali się z szeregiem poważnych obrażeń: usunięciem całego okrężnicy, części pęcherza moczowego, moczowodu… Aby tymczasowo chronić narządy wewnętrzne, lekarze musieli użyć dużego gazika, aby zastąpić utraconą ścianę brzucha Anh Nhi.
Kolejne dni były pasmem wyzwań. Ściana brzucha, którą próbowano zachować, uległa martwicy i musiała zostać usunięta, pęcherz moczowy przeciekał płyn i mocz do jamy brzusznej, szanse na przeżycie dziewczynki były bliskie zeru. Obraz wychudzonej „dziewczynki spod ciężarówki” skulonej w kącie sali, z brzuchem pokrytym gazikiem nasiąkniętym krwią i płynami, ale bez jednego jęku skargi, głęboko wstrząsnął zespołem lekarzy i pielęgniarek.
W obliczu krytycznej sytuacji szpital zorganizował konsylium wielospecjalistyczne z udziałem ekspertów z Oddziału Pediatrii, Urologii, Chirurgii Plastycznej, Chirurgii Serca i Klatki Piersiowej… Doktor Chính nieustannie kontaktował się również z ekspertami zagranicznymi w poszukiwaniu szans na uratowanie pacjentki, ale w odpowiedzi słyszał tylko przeczące kręcenia głową.
Doktor Trần Tuấn Anh, członek zespołu leczącego, podzielił się: „To był niezwykle szczególny przypadek, rzadko spotykany nawet w literaturze medycznej”. Ale stał się cud, ciało „dziewczynki spod ciężarówki” stopniowo przyswajało składniki odżywcze, sztuczna siatka osłaniająca narządy wewnętrzne okazała się skuteczna, choć postępy były niezwykle powolne. Lekarz poradził rodzinie, aby cierpliwie czekała na postęp medycyny, aby córka mogła w pełni wyzdrowieć.
Przez 13 długich lat Anh Nhi przeszła około 25-27 dużych i małych operacji. Najtrudniejszą operacją było sprowadzenie jelita w dół i połączenie go z odbytem, co pomogło dziewczynce uniknąć noszenia stomii jelitowej przez całe życie. Doktor Chính powiedział: „Pacjentka była mała jak cukierek, a miednica była zrośnięta, usunięcie zrostów i przeprowadzenie operacji było niezwykle skomplikowane”. W wielu momentach lekarze musieli przerywać operację, aby dokładnie rozważyć i obliczyć każdy kolejny krok.
W wieku 17 lat Anh Nhi wraz z rodziną wróciła do Szpitala Wietnamsko-Niemieckiego na badania kontrolne. Tam „dziewczynka spod ciężarówki” z przeszłości odważnie podzieliła się z doktorem Chính swoim marzeniem o zostaniu lekarzem, mimo że wiedziała, że „to trudne jak sięganie gwiazd”. Po chwili zastanowienia doktor Chính zasugerował Anh Nhi studiowanie diagnostyki laboratoryjnej, co było odpowiednie zarówno dla jej stanu zdrowia, jak i pozwalało na realizację pasji do medycyny.
Rada doktora Chính otworzyła nowy rozdział w życiu Anh Nhi. Zdała sobie sprawę, że lekarz niekoniecznie musi trzymać skalpel, a osoby pracujące w diagnostyce laboratoryjnej są również „prawą ręką”, pomagającą lekarzom w diagnozowaniu i leczeniu chorób. Od tego momentu Anh Nhi postanowiła uczyć się, aby spełnić swoje marzenie.
W sierpniu 2019 roku Anh Nhi otrzymała zawiadomienie o przyjęciu na kierunek Diagnostyka Laboratoryjna na Uniwersytecie Medycznym w Hanoi. Dla niej to był „promyk nadziei błyszczący w ciemności życia”, pomagający jej bardziej docenić swoje ciało, które wydawało się ułomne.
Jednak napięty harmonogram studiów spowodował pogorszenie stanu zdrowia Anh Nhi. Pewnego razu zemdlała na zajęciach, spocona, wyczerpana organizmem, musiała zostać przyjęta do szpitala na oddział ratunkowy. W tym czasie Anh Nhi nadal nosiła stomię jelitową, często cierpiała na wzdęcia i niestrawność. Leżąc w szpitalnym łóżku, młoda kobieta nie mogła powstrzymać się od niepokoju, obawiając się, że kontynuowanie studiów medycznych zaszkodzi jej samej i wpłynie na pacjentów w przyszłości. Ale potem silna wola życia pomogła jej odzyskać spokój.
„Jedna opcja to poddać się, nadal być ciężarem dla rodziców, druga to starać się żyć pożytecznie, aby móc utrzymać się samodzielnie”. Anh Nhi czerpała motywację z rodziny i przyjaciół, odzyskując równowagę. „Nie chcę też rezygnować z samej siebie, samo życie jest już dobre”, podzieliła się.
Po problemach zdrowotnych nauczyciele i przyjaciele bardziej troszczyli się o Anh Nhi i pomagali jej. Wspólnie szukali materiałów, doskonalili umiejętności obróbki próbek, obsługi urządzeń laboratoryjnych i odczytywania wyników. Dzięki temu Anh Nhi dobrze zdała egzaminy końcowe.
Obecnie licencjat Diagnostyki Laboratoryjnej Nguyễn Anh Nhi pracuje w Oddziale Hematologii i Transfuzjologii Szpitala Wojewódzkiego w Thanh Hóa. W 2023 roku ukończyła program stażu w szpitalu i otrzymała prawo wykonywania zawodu. Anh Nhi nadal się uczy, pogłębia wiedzę specjalistyczną w Centrum Hematologii i Transfuzjologii, z nadzieją na szybkie ustabilizowanie pracy, samodzielne utrzymanie się i pomoc wielu pacjentom.
Zdrowie „dziewczynki spod ciężarówki” z dawnych lat jest teraz stabilne i znacznie lepsze. Doktor Chính nie kryje radości, widząc, jak Anh Nhi integruje się z życiem i dojrzewa. „Patrząc, jak pacjent dorasta, staje się osobą pożyteczną, mam jeszcze większą motywację do poświęcenia się i związania z zawodem”, zwierzył się doktor Chính.
Umówił się z Anh Nhi i jej rodziną na spotkanie w najbliższej przyszłości, aby wspólnie zrobić pamiątkowe zdjęcie, będące dowodem na „cud”, który jest możliwy, jeśli każdy będzie wytrwały do końca.
Thùy An
